ποικιλόυδρος

-η, -ο, Ν

φρ. «ποικιλόυδρο φυτό»

βοτ. χαρακτηρισμός κατώτερων ως επί το πλείστον φυτών, όπως ορισμένων φυκών, βρύων, λειχήνων, τών οποίων η περιεκτικότητα σε νερό μπορεί να μεταβληθεί γρήγορα και σε σημαντικό ποσοστό, από 10%

90% τού νωπού βάρους τους, ανάλογα με τις συνθήκες τού εξωτερικού περιβάλλοντος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. poikilohydre].